با کوشش انجمن علمی مهندسی صنایع، جمعی از دانشجویان این رشته از خط تولید کارخانه فرش نساجی حریر کاشان بازدید کردند.

در گروه صنعتی حریر، پس از واردات الیاف خام از خارج از کشور، تقریبا تمامی امور صفر تا صد تولید فرش انجام شده و در نهایت فرش آماده به بازار تحویل داده می‌شود.

• در قسمت اول الیاف خام پس از شستشو به صورت کیک وارد دیگ رنگرزی می‌شود و پس از ترزیق رنگ، آبگیری می‌شوند.تا دو سال قبل، الیاف خام از کشورهایی مانند آلمان وارد می‌شدند اما امروزه بعلت افزایش قیمت ارز از هند و چین وارد می‌شوند.
• در مرحله ریسندگی توسط دستگاه هایی مثل کاردینگ و پاساژ و رینگ ابتدا تبدیل به تاپس و نیمچه نخ و نخ تک لا و در نهایت نخ سه لا می‌شوند.
• در سالن حلاجی و هیت ست برای تثبیت و گرفتن پرز نخ ها از مرحله حمام بخار و خشک کن رد میشوند.
• پس از اماده شدن نخ، فرش توسط دستگاه HCP بافته می‌شود به این صورتکه رنگ ها به ترتیب چیده شده اند و نخ های رنگی از وسیله ای به نام "هارنیش" عبور داده می‌شوند و دستگاه طبق فرمانی که از نقشه می‌گیرد هر رنگ را در جای مخصوص خود میگذارد و بعد توسط یک شانه سراسری هر ردیف شانه میخورد و محکم می‌شود.
• مدت زمان بافت دو فرش دوازده متری تقریبا پنجاه دقیقه است.برای هزینه خرید دستگاه هایی مانند دستگاه van De wiele که از بلژیک برای بافندگی فرش خریداری شده بود با قیمت 1/5میلیون دلار با دلار هزار تومانی وام گرفته شده بود و الان بازپرداخت وام آن با دلاری ک هرروز متغیر است و چندبرابر شده انجام می‌گیرد.
• بعد از اتمام بافت، فرش ها به سالن تکمیل فرستاده می‌شوند.در این سالن کارخانه از شرکت های دیگری که فرش های بافته شده دارند هم سفارش می‌گیرد به این صورت که فرش های هر شرکت توسط چرخ به یکدیگر دوخته می‌شوند و به رول تبدیل می‌شوند و سپس از مراحل زیر عبور می‌کنند.
• سیستم لرزش(گرفتن نخ های اضافی و پرز های فرش توسط مکش هوا)،بریدن ضایعات کنار فرش ها،تیغ های شیرینگ(یکدست کردن ارتفاع نخ های فرش)،زدن محلول چسب و رزین به زیر فرش برای محکم شدن ریشه ها،خشک کن و غلتک بخار،دوختن زیگزاگ در دوطرف کنار فرش،دوختن چرم زیر زیگزاگ و کنار فرش(ترمز فرش)،دوختن ریشه های فرش،گرفتن پرزهای اضافی فرش در نهایت فرش ها لول شده و داخل پکیج گذاشته می‌شود تا به دست مشتری برسد.

اما یکی از مهم ترین مسائل در کارخانه این بود که به علت تحریم ها و نبود مواد اولیه،قیمت هر فرش برای مشتری چند برابر شده است و به گفته مدیر بخش سالن بافندگی کاملا در ضرر است. یک سالن برای کارهای توسعه به تازگی ساخته شده بود ک بعلت اوضاع اقتصادی بلااستفاده قرار گرفت و فقط درصد کمی از آن برای انبار استفاده می‌شود.
خط تولید کارخانه از سه به یک و تعداد کارگران از 350 به 120 نفر تقلیل یافته است و همین مسئله موجب نگرانی کارگران و مدیران کارخانه شده است و اگر چنین رویه ای پیش برود گروه صنعتی حریر که از معدود کارخانه هایی است که هنوز روی پای خود ایستاده است تا شش ماه دیگر مثل سایر کارخانه های نساجی ورشکست می‌شود.

تهیه گزارش:
نفیسه تقوایی
زهرا کوچکی