اجرا فرایند خلق است، خواه تئاتر باشد یا سینما یا قاب تصویر تلویزیون و سایر رسانه‌ها، آنچه در نهایت به اجرا جان می‌بخشد خلق جهانی است که برای مخاطب شکل می‌گیرد. اگر نویسنده را طراح این جهان بر روی کاغذ بدانیم و کارگردان و بازیگر راویان تصویری این جهان باشند، طراح صحنه بدون شک خالق مکان و جغرافیای جهان نمایش خواهد بود. هیچ روایت تصویری نه تئاتری و نه مقابل دوربین امکان رخ دادن در خلاء را ندارد، هر روایتی نیاز به مکانی دارد تا جان بگیرد و طراح صحنه طراح و خالق این مکان است. طراح صحنه شاعری است که مکان صحنه را به روایت پیوند می‌زند، نویسنده ای است که به جای کلمات با ابزار و عناصر و تصاویر روایت می‌کند، کارگردانی است که تصویر را بند به بند و آجر به آجر می‌سازد، بازیگری است که با ارائه‌ی مکان به روایت در برابر تماشاچی می‌پردازد. طراح صحنه خالق مکان تئاتر و سینما و روایت بصری است، مکانی که هرچند به خاطر اینکه همیشه هست و به بودنش عادت داریم کمتر به چشم می آید امااگر نباشد هیچ روایتی شکل نخواهد گرفت.

زمینه مهارتی

کارشناسی طراحی صحنه به عنوان گرایشی از هنرهای نمایشی، مقطعی است که طی آن دانشجو ضمن آشنایی با تئاتر، کارگردانی، بازیگری و نمایشنامه‌نویسی، نظریه و تاریخ تئاتر ، ادبیات و نقد با چگونگی طراحی یک مکان، طراحی در معنای معمارانه، ساخت و ساز و چگونگی استفاده از ابزار صحنه‌ای و همچنین لباس و دوخت و کاربرد آن آشنا می‌شود.

زمینه شغلی

طراحی صحنه از رشته‌هایی است که در اقتصاد هنرهای نمایشی و بصری امروز نقشی اساسی دارد. فارغ‌التحصیلان این رشته خصوصا اگر به طراحی و نرم‌افزارهای روز مسلط باشند، در شاخه‌های متعددی از طراحی صحنه برای تئاتر، سینما و سایر رسانه‌ها گرفته تا طراحی داخلی و دیزاین امکان فعالیت خواهند داشت.